خوشحالم که بردم چون کسی رو از دست دادم که دوستم نداشت
خوشحالم که باختی چون کسی رو از دست دادی که دوستت داشت
یک ساعت که آفتاب بتابد ، خاطره آن همه شب های بارانی از یاد میرود
این است حکایت آدم ها ، فراموشی . . .
تو مانند کبوتر ها نجیبی تو مثل داستانهای عجیبی
گناه من چه بود که گفتی از این پس از نگاهم بی نصیبی . . .